Ayın Konusu: Dil / Temsil / Plastik

© Luis Callejas & Mónica Naranjo

dil:
1. lisan , söz (Nişanyan Etimoloji Sözlüğü)
2.İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban (TDK)
3.Bir çağa, bir gruba, bir yazara özgü söz dağarcığı ve söz dizimi (TDK)
4.Düşünce ve duyguları bildirmeye yarayan herhangi bir anlatım aracı (TDK)

 temsil:
1. Bir şeyin aynısını veya mislini yapmak. Benzetmek. Teşbih etmek. Örnek, nümune söz (Osmanlıca Sözlüğü)
2. benzetme, benzerini yapma, örnek verme, resmetme (Nişanyan Etimoloji Sözlüğü)

 plastik:
1. kalıplı, biçimlendirilmiş, kalıpsal 2. sentetik (Nişanyan Etimoloji Sözlüğü)

İçinde bulunduğumuz çağ politik, tarihsel ve düşünsel olarak sürekli olarak etkilere “maruz” kalınan, fakat bu “maruz” kalınmanın gündeliğin süregelenliği içerisinde fark edilmediği ve doğal olanmışçasına yaşanıla durduğu bir pratiktir.

Medyanın ve bilginin kolay erişimi çağında kullanıcı ve izleyici daha çok çabuk tüketilenle, ve hızlı değişimle, anlık ve derinliksiz ilişkiler kurmaktadır. Herkesin ortak kullandığı ve çok anlaşılabilir gibi görünen dil, aslında düşüncenin ve ruhun aktarımının aracıyken, giderek düşünülmeden ve başlı başına kendini üretiyormuş gibi algılanan tehlikeli sayılabilecek bir kullanım alanına yayılmaktadır. Sanatın, mimarlığın ve bir çok disiplinin artık daha geniş kitlelere yayılabilme gücüne sahip olduğu bu ortamda erişim hızının aksine tek imajlık, ilk 3 saniyede izleyeni kavraması şart olan ve her ‘yeni’ ile birlikte anında eskiyen imajlar yığını oluşmaktadır.

Temsil kavramı 1980’lere kadar büyük ölçüde yetkin kişiler  tarafından üretildiği için nitelikli bir ürünün neredeyse garantisini veren bir iletişim aracı iken, artık herkesin eşit derecede kullanabildiği gösterim araçları sayesinde kim tarafından üretildiği belirlenemeyen jenerik bir üretime doğru everilme eğilimi içindedir.

Mimarlık ve kent ile ilgili üretimler özelinde düşünüldüğünde modernizm, postmodernizm gibi, sonrasında çok eleştiri alıp yıkıma uğratılmaya çalışılsa da kendi zamanının dilini kurabilmiş düşüncelerin aksine, daha cok bir cok imaji bir araya getirme, şansı varsa iyi bir kompozisyon üretmeye indirgenmiş bir görsel iletişim dünyası oluşmaktadır. Çağın ve temsil araclarının sunduğu eşitlik, erişebilirlik ve hız gibi avantajların görmezden gelinemeyeceği bu ortamda ‘ait olma’, ‘anlam’ ve ‘sorgulama’ gibi kavramların eksikliği de dikkat çekilmesi gereken bir konudur.

Her şeyin görünürlürlük algısı üzerinden okunmaya başlandığı bugün, tüm bu eleştirilerin içerisinde aslolanin arayışını kuvvetlendirmesi açsından hala üretken bir tezatlık dinçliğini sıcak tutmaktadır.

Bu ayki Dil / Temsil / Plastik teması ise tüm bu tezatlığın eleştirisini ve gücünü ortaya çıkarmak üzere kararlaştırılmıştır. Temanın sınırlanırını muğlakta tutmakla birlikte ilk anda hedeflenen günümüz görsel üretimini arşivlemek, biraz eleştiri yanından tutarak eski-yeni durumunu irdelemek, eskiyi ve yeniyi övmeden veya yermeden ‘durum’ algısını kuvvetlendirmek icin kurgulanmıştır. Anlam ve öz konularını gündeliğin siradanlığı ve alışıla gelmişliğinden çıkarıp daha farkında bir bakışla gözlemlemek hedeflenmiştir. Bu temanin alt birimlerinde eski temsil ve yeni temsil ürünleri karşılaştırılacak, gösteri toplumunun tek imaja indirgenmiş ve jenerikleşmiş üretimi sorgulanacak, belki artık yeni çağın dilinin sadece görünürlük ve ‘plastik’ yakıştırması ile sahiciliği ironik bir noktaya taşınan sentetiklik olduğu kabul edilecek ya da farkındalığı vurgulanacaktır.

Mimari yarışmalar, kent politikaları, yere aitlik ve jeneriklik ikiliği, erişilebilirlik ve araçların kullanımı sayesinde şeffaflaşan ve ‘herkes’ tarafından algılanan dünyanın kırılganlığı ve gerçekliği ise temanın dokunmasını hedeflediğimiz konuları oluşturmaktadır.

Bu dünyanın içinde bulunan herkesin katılım sağlayabileceği, söz söyleyebileceği bu platform, sorguladığı ‘içerik-derinlik’ meselesine gönderme yapar nitelikte bir aylık bir blog ortamında kendini şekillendirecektir.

by Buşra Al